امروزه بهتر است طرفین قبل از امضای هرنوع قراردادی، در مورد موضوع فسخ قرارداد و شرایط آن تفاهم داشته باشند. برای این امر لازم است ابتدا از مفاهیم این موضوع آگاهی کامل داشته باشید. در حال حاضر پیچیدگی‌های زیادی در قانون وجود دارد که وکلا در این حوزه می‌توانند کمک شایانی به شما داشته باشند. توصیه می‌کنیم قبل از امضای هرنوع قراردادی، حتما با وکیل خود در این حوزه مشورت داشته باشید، تا در ادامه کار بتوانید به راحتی مشکلات احتمالی را حل کنید.
فسخ قرارداد به معنای منحل کردن قرارداد به صورت ارادی می‌باشد. به بیانی دیگر، فسخ قرارداد به معنای برهم زدن عقد، یا پایان دادن به یک قرارداد می‌باشد، که معمولا توسط یکی از طرفین یا یک شخص ثالث انجام می‌شود. دقت داشته باشید، چنانچه قرارداد به اختیار یکی از طرفین و بدون رضایت طرف دیگر صورت بگیرد، فسخ انجام شده است. اما اگر قرارداد به صورت غیرارادی و با توجه به عواملی که طرفین اختیاری در آن ندارند صورت بگیرد؛ انفساخ رخ داده است. توصیه می‌کنیم برای اینکه بهتر تفاوت این دو موضوع را درک کنید، حتما با یک وکیل ابطال قرارداد در مشهد یا شهرهای دیگر، مشورت داشته باشید.
به طور کلی، عقد قرارداد به دو مدل تقسیم می‌شوند. این مدل‌ها عقد لازم و عقد جایز می‌باشند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم:
عقد جایز به عقدی گفته می‌شود که طبق توافق، طرفین هرزمانی که بخواهند به راحتی می‌توانند عقد را بهم بزنند. به طور کلی، ماهیت این دسته از عقدها به نوعی است که فسخ یا پایان دادن به آثار حقوقی آن، موجب بروز مشکل، دعوا یا اختلاف بین طرفین نمی‌شود.
عقد لازم به عقدی گفته می‌شود که مطابق ماده 219 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، بین هر دو طرف لازم الاجرا می‌باشد. این موضوع بدین معناست که طرفین عقد و قرارداد، اجازه ندارند بدون مبنای قانونی، به عقد پایان بدهند. البته دقت داشته باشید در این مدل عقد، طرفین می‌توانند برای یکدیگر، حق فسخ یا برهم زدن عقد را در نظر بگیرند. به این موضوع خیار فسخ گفته می‌شود.
ماده 396 قانون مدنی، برای اینکه فروشنده یا خریدار بتواند قراردادی که در زمان انعقاد غیرقابل فسخ بوده را برهم بزند یا آن را فسخ کند، 10 مورد را بیان کرده که در ادامه به آن‌ها را نام می‌بریم:
اگر این سوال برای شما مطرح شده که خیار در قانون مدنی به چه معناست؟ باید بگوییم خیار به معنای حق فسخ عقد لازم، یا همان اختیار فسخ معامله می‌باشد.
هرکدام از طرفین بعد از عقد، در همان مجلس و قبل از متفرق شدن، حق فسخ قرارداد و معامله را دارد.
در صورتی که مبیع حیوان باشد، خریدار یا مشتری می‌تواند تا سه روز بعد از عقد، معامله را فسخ کند.
در عقد بیع، این امکان وجود دارد که در مدت زمان مشخص شده، هردو طرف یا خریدار یا شخص سوم بتواند معامله را فسخ کند. البته دقت داشته باشید که این موضوع در صورتی است که در قرارداد شرط شود.
چنانچه تا سه روز از تاریخ عقد بگذرد و در این زمان جنس معامله شده به مشتری تحویل داده نشود یا مشتری تمام پرداختی را انجام ندهد، امکان فسخ قرارداد وجود دارد.
هر یک از طرفین معامله، اگر متوجه شود ارزش جنس مدنظر معادل با ارزش پرداختی نیست، و اختلاف چشمگیری دارد، می‌تواند معامله را فسخ کند.
اگر بعد از اینکه معامله انجام شود، مشتری متوجه شود که جنس یا مبیع، ایراد دارد، می‌تواند برای اخذ مابه‌اتفاوت قیمت صحیح و قیمت معیوب اقدام کند.
به طور کلی، استفاده از عبارت "قهری بودن انحلال" در فسخ قرارداد، بدین معناست که قرارداد یا عقد، بدون نیاز به کارهای حقوقی، به صورت خود به خود فسخ می‌شود. در این شرایط حق انتخابی برای یکی از طرفین یا دادگاه باقی نیست. موضوع ذکر شده، در مورد نتیجه انفساخ بود که به شکل خودکار بوجود می‌آید. اما موضوعی که باعث بوجود آمدن انفساخ عقد می‌شود را در زیر بررسی می‌کنیم:
این مدل از انفساخ سببی قراردادی ندارد، بلکه این مدل با حکم مشخص و صریح قانونگذار بوجود می‌آید. برای مثال: چنانچه فروشنده قبل از اینکه جنس را به خریدار تحویل دهد، بدون تقصیر و اهمال از سمت خریدار یا بایع؛ از بین برود، قرارداد لغو و وجه =پرداخت شده باید به مشتری برگردانده شود.
مطابق ماده 190 قانون مدنی: برای درستی هرمعامله، شروطی که در ادامه نامبرده می‌شود؛ واجب است: قصد طرفین و رضایت آن‌ها، موضوع مشخص که معامله برای آن انجام می‌شود، اهلیت طرفین، مشروعیت برای معامله. به طور کلی ماده 191 قانون میگوید، عقد قرارداد صورت می‌گیرد به قصد انشا، به شرط مقرون بودن به چیزی که دلالت برقصد کند.
ماده 194 قانون مدنی میگوید: "صحبت‌ها؛ اشارات، الفاظ و اعمال دیگری که طرفین معامله به وسیله آن، انشای معامله می‌کنند، باید موافق باشد. این موضوع بدین معناست که یک طرف معامله، دقیقا باید همان قراردادی را قبول کند که طرف دیگر، قصد انشای آن را دارد. بنابراین، در غیر این صورت؛ معامله فسخ خواهد بود."
در ماده 211 قانون مدنی: "در جهت اینکه طرفین معامله، اهل به حساب بیایند، حتما باید عاقل، بالغ و رشید باشند. بنابراین اهلیت دارای سه فاکتور عقل، رشد و بلوغ می‌باشد؛ که در صورت نبودن هریک از این سه مورد، طبق قانون 212 قانون مدنی، معامله هیچ اعتبار قانونی‌ای ندارد. بر همین اساس و طبق موارد ذکر شده، معامله با هرفردی که عاقل، بالغ و رشید نباشد، به دلیل عدم اهلیت، باطل است. "
مطابق با ماده 1213 قانون مدنی:"فردی که به صورت دائمی مجنون است یا به شکل ادواری در حال جنون است، به هیچ وجه نمی‌تواند تصرفی در حقوقی مالی و اموال خود داشته باشد. حتی در صورتی که رضایت ولی یا قیم او موجود باشد، باز هم امکان تصرف در اموال وی وجود ندارد."
قراردادی که امکان ابطال نداشته باشد، باید دارای شراط ذیل باشد:
در ادامه لازم به ذکر است که ماده 365 قانون مدنی میگوید: "بیع فاسد، هیچ اثری در تملک ندارد"
چنانچه قصد دارید به هردلیلی قراردادی را فسخ کنید و به نتیجه دلخواه خود برسید، بهتر است در راستای دعاوی کیفری، حقوقی و امور ثبتی، حتما با فردی متخصص در این حوزه مشورت کنید. با این کار، زودتر به نتیجه دلخواه خود می‌رسید. چنانچه مراحل کار خود را به یک وکیل ابطال قرارداد در مشهد یا شهرهای دیگر بسپارید، بدون شک از زمان ابطال قرارداد، بسیار کاسته خواهد شد.
همانطور که می‌دانید امروزه حجم دعاوی حقوقی و کیفری بسیار بالاست و از طرفی پیچیدگی‌های موجود در قوانین؛ احتمال این موضوع را بالا می‌برد که دیرتر به نتیجه مدنظر خود برسید. از همین رو وکیل علی ابراهیمی مهر به همراه تیمی قدرتمند و کوله باری از تجربه، همواره آماده حل مشکلات حقوقی و کیفری، از جمله ابطال قرارداد است. کافیست همین الان با ما تماس بگیرید.
